Help, hoe voed je een puber op?

8 uur schermtijd en vapen op het schoolplein

 

Hoe dan? Met al die afleidingen, en keuzes die ze moeten maken! De hele dag trekt die telefoon als een supermagneet, en maken jongeren onhandige keuzes. De invloeden van influencers en tv series zijn sterker dan wij denken. Schermtijden van 8 uur zijn tegenwoordig heel normaal.

Zoveel jongeren die uuuuuren op die telefoon zitten, geen hobby’s meer hebben behalve gamen, TikTok, insta en snap.

En wat te denken van groepsdruk? “Als ik niet meedoen met vapen hoor ik er niet bij, en vinden ze me een watje, dus ik doe maar mee”.  En voor vapen kun je ook blowen, drugs, alcohol etc. invullen. Er zijn zoveel afleidingen om jongeren heen. Filmpjes van stoere jongens en coole meiden die vapen, dus tja ze doen maar mee.

Negatieve kant
De online wereld is hun wereld, en verandert razendsnel. Helaas verandert het wel de negatieve kant op. Sommige jongeren zijn zo verslaafd aan hun telefoon dat 8 uur schermtijd niets meer is. De hele dag worden ze beïnvloedt door wat anderen doen. Niet zelf meer nadenken maar klakkeloos doen wat klasgenoten en online vrienden doen. Kleding, haarstijlen en vooral gedrag komt bij influencers en artiesten vandaan. Soms kijk ik naar die influencers en denk waarom zeg je bepaalde dingen, heb je niet door dat je jongeren negatief beïnvloedt? Waar is het respect naar elkaar toe gebleven, en de normen en waarden. 

Die onhandige keuzes lijken soms heel domme acties, maar geloof me, de jongeren zien dat niet zo.

Hun brein is gericht op actie, nu doen! En vooral niet nadenken over de consequenties van bepaald gedrag. Of ze kennen de gevolgen wel, maar nemen die op de koop toe. Liever nu iets leuks doen en straf krijgen dan het niet doen, hoor ik veel van jongeren.

Jongeren zijn bang om iets te missen, hun vrienden zijn mega-belangrijk, ouders zijn stom en al helemaal als er regels komen over het telefoongebruik. Dan ben je ineens saai en hopeloos ouderwets. Mijn eigen dochter heeft een periode gehad dat ze het he-le-maal niet eens was met de opvoeding van mijn man en mij:  “Al mijn vrienden mogen wél hun telefoon bij zich houden ‘s nachts, echt hoor mam, je bent zo streng en ouderwets met je regels”, en stampvoetend rent ze de trap op.

Niet makkelijk
Vind ik het altijd makkelijk? Nee, echt niet. Maar ik hou voet bij stuk. Het huis van mijn man en mij, dus onze regels. Punt. Dit doen we uit liefde en bescherming. Uiteraard praten we met elkaar, en leggen we haar uit waarom we regels hebben. Vaak begrijpt ze dit, omdat zij ook ziet hoe hard de wereld wordt. Maar er zijn ook momenten dat ze het helemaal niet begrijpt, en ons saai vindt en “helemaal niet weten wat er in het hoofd van een puber omgaat”. Ik moet altijd wel lachen om haar uitspraken. En dat zij er niets van snapt, dat begrijp ik. Maar toch zal ze moeten leren omgaan met regels en gezag, en ik mag leren vasthouden aan Zijn woord

God heeft ons als gezin bij elkaar geplaatst, en we gaan het, aan Zijn hand, gewoon fixen met elkaar.

Maar toch… die twijfel soms! Pfff! Maar….. als ik die twijfel voel knagen, en ik daar toch onrustig van kan worden, ga ik mijn praktijk in waar ik alleen ben, en ga praten met de Enige die het wel weet.

Vader, help me! Ik kan dit toch helemaal niet alleen. Doe ik het wel goed? Is dit de juiste opvoeding? Ben ik niet te streng? Kom me tegemoet met Uw wijsheid. En zo bid ik dan een poosje door, en dan voel ik de rust weer terugkomen. Ik hoef dit niet alleen te doen, God is altijd bij me om me de juiste weg te wijzen. Hij weet het zoveel beter dan ik, en daar vertrouw ik volledig op. 

Dagelijks bidden
Daarnaast bidden mijn man en ik dagelijkse voor onze dochter en zoon. Bidden is zo’n krachtig wapen! Wij vragen om bescherming, en of God Zijn liefde over onze kinderen wil uitstorten.

En onthoudt dit: hoe lelijk je kind ook doet, jij als moeder bent zo’n belangrijke veilige thuishaven. 
Hoe lelijker ze doen, hoe meer ze van je houden. Laat dit een bemoediging zijn. 

Jongeren moeten leren hun emoties te verwoorden, en ontdekken wie ze zijn. Dat gaat gepaard met “mam ik hou van je bent mijn bestie!” Of “echt mam, ik mag echt he-le-maal niks”. Doorzie dat je kind strijdt en opgroeit in een online wereld die veel te veel prikkels geeft.

Wees het voorbeeld, praat met ze, leer ze hoe ze de rust kunnen krijgen die Jezus biedt, bemoedig ze, bid met ze, leer je kinderen wat stille tijd is, en hoe ze God moeten zoeken, en heel belangrijk: blijf bidden voor je kind(eren).

Als jij laat zien dat je een stevige basis hebt in Christus, neem je je kind daar vanzelf in mee. 
Al denk je van niet: JIJ bent HET voorbeeld voor je kinderen.
Geniet van deze tijd, voor je het weet wonen ze op zichzelf 😉